آش های استان یزد
آش‌های محلی استان یزد
آش رشته (شولی):
منحصر به فردترین نوع آش در استان یزد است که بر دو نوع است:
شولی ساده که در فصل زمستان بیشتر پخته می شود و در آن ماش پخته، اسفناج، چغندر، شوید و گاه شلغم و کدو زرد می ریزند. بعد از پخته شدن مواد فوق، آرد گندم را در آب سرد حل کرده و در آن می ریزند و پیاز داغ به آن اضافه می کنند.
نوع دوم آش شولی ترش است. مقداری نخود سالم یا نیم کوب و عدس را با چغندر خرد کرده یا نیم کوب می پزند و در فصل زمستان برگ چغندر را به‌جای برگ اسفناج در آن می ریزند و مقداری آرد گندم به آن اضافه می کنند. برای ترش کردن آن، از سرکه اناریا انگور و نیز رب انار استفاده می کنند. گاه از برنج نیز در آش استفاده می شود.
آش کدو:
یکی از آش‌های ویژه شهرستان تفت است. از موادی مانند ماش، لوبیا، نخود، عدس، کدو، پیاز، روغن، فلفل، ادویه‌ها و شوید و آرد تهیه می شود. این غذا مخصوص زمستان بوده و بسیار مقوی است و برای بیماران دیابتی مفید است.
آش کلم:
یکی دیگر از آش‌های ویژه شهرستان تفت است. مواد تشکیل دهنده آن کلم گوشت یا چربی، ماش، سبزی، برنج و ادویه است. مردم معتقدند که این آش مزاج گرمی دارد، به همین دلیل بیشتر در زمستان مصرف دارد.
آش ماش:
یکی دیگر از آش‌های ویژه شهرستان مهریز است. مواد آن سبزی و ماش و گاهی سیب‌زمینی ریز است. در منشاد این آش را در زمستان برای صبحانه می پزند و در زمان مراسم عزاداری و روز دفن میت یکی از نزدیکان صاحب عزا می پزد و به خانه عزادار می برد.
آش گندم:
یکی دیگر از آش‌های شهرستان مهریز است. مخصوص شب‌های ماه اسفند است. برای پختن آن نخود، لوبیا، عدس و گندم را پوست می کنند و می پزند. در منشاد به آن آش جه جه و در بهادران شب اسفندی می گویند.
آش انار:
این آش نیز در شهرستان مهریز پخته می شود. با عدس، برنج، آب انار و کمی گوشت می پزند که این آش مصرف درمانی هم دارد.
آش پرک:
در شهرستان مهریز این آش را با آب اسفناج و آرد می پزند که برای معالجه سرما خوردگی مفید است.
حلیم:
آشی تنوری است که به نام حضرت عباس در شهرستان مهریز می پزند.
آش جو گاو:
از آش‌های ویژه شهرستان اردکان است. مقداری خمیر ور نیامده که ترش نشده باشد، آماده می کنند. نخود، برنج و ماش را خیس می کنند تا یکی دو ساعت در آب می ماند. گوشت را خرد کرده، سرخ می کنند و به آن ادویه می افزایند. دیگ را روی آتش قرار داده و چند استکان آب، با کمی روغن داخل آن می ریزند تا به جوش آید. مقداری خمیر را پهن کرده و ته دیگ می اندازند. مقداری از مخلوط گوشت و حبوبات را روی خمیر ریخته و سپس لایه دیگر خمیر روی آن پهن می کنند و این کار را تا پر شدن دیگ ادامه می دهند. با دسته ی ملاقه، مواد غذایی داخل دیگ را سوراخ می کنند و مقداری روغن گوسفند داخل آن می ریزند تا پر شود. دیگ را دم می گذارند و مقداری آش روی آن قرار می دهند تا دم بکشد.
آش جو:
در شهرستان اردکان این آش را اولین صبح ماه اسفند می خورند که از جو، گوشت، چغندر، نخود، عدس و رب انار تشکیل می شود.
آش شولی
آش شولی یکی از آش های یزدی است که در حین سادگی، خوشمزه نیز هست. در اصل چاشنی این آش، سرکه است ولی می توانید آن را با رب انار هم میل کنید.
مواد لازم:
سبزی(نصف آن اسفناج و نصف دیگر شوید، تره، جعفری و چند شاخه شنبلیله) یک و نیم کیلو
چغندر دو عدد بزرگ
پیاز سه عدد
نعناع خشک دو قاشق غذا خوری
آرد یک و نیم لیوان
عدس یک لیوان
روغن به میزان لازم برای پیاز و نعناع داغ
نمک به میزان لازم
زردچوبه دو قاشق مربا خوری
سرکه به میزان دلخواه
طرز تهیه:
ابتدا چغندر را پوست کنده، سپس آن را به صورت خلالی برش داده و با مقداری آب می گذاریم روی شعله تا نیم پز شود.
بعد از نیم پز شدن چغندر، عدس و سبزی خرده شده را به آن اضافه می کنیم و صبر می کنیم تا کاملا بپزد.
در این فاصله نعناع و پیاز داغ را درست کرده و به آن زردچوبه را اضافه می کنیم.
به آرد حدود 4 تا 5 لیوان آب اضافه کرده و سپس با دست، کاملا آن ها را با هم مخلوط می کنیم.
وقتی سبزی و عدس پخته شد نصف پیاز داغ را به قابلمه اضافه کرده ومی گذاریم چند قل بخورد.
بعد از آن، ابتدا حدود 4 لیوان آب جوش به آش اضافه می کنیم و سپس آرد آب گرفته را به آرامی به آش اضافه می کنیم و همزمان هم، خوب به هم می زنیم تا آرد گلوله نشود.
نکته:
اگر آش خیلی غلیظ شد باز هم آب به آن اضافه می کنیم و سپس آن را خوب به هم می زنیم تا غلظت آن چیزی شبیه سوپ شود.
بعد از این که نمک و فلفل آش را اندازه کردیم، به آن نعنا داغ و بقیه ی پیاز داغ و سرکه را اضافه می کنیم (البته کمی از آن را برای تزئین نگه می داریم) و می گذاریم تا چند قل بزند تا بوی تند سرکه کم شود.
اگر سرکه دوست نداشتید می توانید آش را با رب انار میل نمایید
http://robabnaz2.persianblog.ir
.